Bozkurt NET

[12Eylul]

Heybeliada "Sadece Bir Okul" Değil

Heybeliada’da ruhban okulu açılması için çabalar her geçen gün artarak sürüyor. Heybeliada’yı sadece bir okulun açılması diye görürseniz, yanılırsınız. Heybeliada Bizans’ın yeniden ihdasının ön şartı. Heybeliada’da okul açılması Lozan’dan vazgeçilmesi ve çok daha fazlası.

Heybeliada’da ruhban okulu açmak isteyenler buna gerekçe olarak üç temel belgeyi gösteriyorlar. Lozan Antlaşması ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. Bu tutum son derecede şaşırtıcı, çünkü Heybeliada konusunda yaşanan gelişmelerin ve konunun evveliyâtının söz konusu üç belge ile hiçbir temas noktası yok. Hem de hiç.

Taleplere dayanak olarak gösterilen Türkiye Cumhuriyeti Anayasası ve 24. Maddesi. O madde aynen şöyle;

“Herkes, vicdan, dinî inanç ve kanaat hürriyetine sahiptir.

14 üncü madde hükümlerine aykırı olmamak şartıyla ibadet, dinî ayin ve törenler serbesttir.

Kimse, ibadete, dinî ayin ve törenlere katılmaya, dinî inanç ve kanaatlerini açıklamaya zorlanamaz; dinî inanç ve kanaatlerinden dolayı kınanamaz ve suçlanamaz.

Din ve ahlak eğitim ve öğretimi Devletin gözetim ve denetimi altında yapılır. Din kültürü ve ahlak öğretimi ilk ve ortaöğretim kurumlarında okutulan zorunlu dersler arasında yer alır. Bunun dışındaki din eğitim ve öğretimi ancak, kişilerin kendi isteğine, küçüklerin de kanunî temsilcisinin talebine bağlıdır.

Kimse, Devletin sosyal, ekonomik, siyasî veya hukukî temel düzenini kısmen de olsa, din kurallarına dayandırma veya siyasî veya kişisel çıkar yahut nüfuz sağlama amacıyla her ne suretle olursa olsun dinî veya din duygularını yahut dince kutsal sayılan şeyleri istismar edemez ve kötüye kullanamaz”.

Bu madde AB üyesi Yunanistan’ın anayasasından da, demokratik olgunluğundan da çağlarca önde olan ilkeleri içeriyor. Herhâlde böyle bir madde Yunanistan Anayasası’nda olsaydı ve lâyıkıyla işletilseydi, Yunanistan’da bütün siyâsetçiler ve bütün ruhban sınıfı parmaklıkların arkasında olurdu.

Heybeliada ise tamamıyla bu maddenin dışında. Çünkü Heybeliada konusu gösterilenden çok farklı;

Ruhban Okulu'nun açılması isteği, Anayasa ve yasalara olduğu gibi Lozan Antlaşması'na ve diğer uluslararası sözleşmelere de aykırı bir imtiyaz talebi. Bu talep yalnızca bir okul konusu olarak ele alınamaz. Bu olay, Patrikhanenin yoğun çalışmaları neticesinde yurtdışı baskısına dönüşen ve azınlık haklarını aşan, vatandaşları arasında eşitlik dengesini bozan bir siyasi imtiyaz talebi olarak görülmeli.

Heybeliada Ruhban Okulunun ve özellikle de bu okulun Teoloji Bölümü'nün tekrar açılmamasının hukukî dayanakları şunlar:

- Türkiye'nin İstiklal Savaşı sonrasında 1924 yılında imzalanan Lozan Antlaşması'nın azınlıklara imtiyâz değil, sadece Müslüman Türk halka tanınan müsâvî (eşit) muamele görme hakkı tanıması ve bu durumun Anayasa'nın 12. Maddesi'ndeki eşitlik prensibine uygun olması,

- 403 Sayılı Tevhid-i Tedrisat Kanunu'nun Türkiye'de dini tedrisatı cemaatlerden ve özel kişilerden alıp, devlet görevi olarak Milli Eğitim Bakanlığına vermesi,

- TC Anayasası'nın 2. Maddesi’nde Türkiye Cumhuriyeti'nin laik bir devlet olarak nitelenmiş bulunması ve bunun gereği olarak dinî öğretim yapan özel okul açmanın ve yönetmenin yasak olması, yine aynı kanunun 28. Maddesi’ne göre bir özel okula alınabilecek yabancı uyruklu öğrenci sayısının, okulda okuyan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı öğrencilerin %20'sini aşmamak kaydıyla Milli Eğitim Bakanlığınca tayin olunur hükmünün bulunması,

- 625 Sayılı Kanunun 3. Maddesinin 3. Paragrafında 'askeri okullar, dini eğitim ve öğretim yapan özel öğretim kurumları ile emniyet teşkilatına bağlı okulların aynı veya benzeri özel öğretim kurumu açılamaz' hükmünün mevcut olması,

- Anayasanın 132. Maddesindeki 'kanunda gösterilen usul ve esaslara göre kazanç amacına yönelik olmak şartı ile vakıflar tarafından devletin gözetim ve denetimine tabi yüksek öğretim kurumları kurulabilir' hükmüne göre patrikhane bir vakıf hüviyetinde olmadığı için patrikhaneye bağlı bir özel yüksek öğretim kurumu da açmasının mümkün olmaması,

- Anayasa'nın 24. Maddesinde 'din ve ahlak eğitim öğretimi devletin gözetim ve denetimi altında yapılır' hükmünün bulunması,

- Lozan Antlaşması'nda ve öteki uluslararası sözleşmelerde azınlıklar için imtiyazlar değil, vatandaşlarla eşit haklar tanındı. Din görevlilerinin özel okullarda değil devlet okullarında yetiştirilmesi, Anayasa, Anayasa Mahkemesi kararı, Yüksek Öğretim Kurumları Kanunu ve Milli Eğitim Temel Kanunu ile düzenlenmiş devlet politikası.

Bu nedenle azınlıklara verilecek bir hak vatandaşlar arasında azınlıklar lehine bir eşitsizliğe neden olur. TC Devleti, din görevlilerini bir devlet okulu olan imam-hatip okulları ve devlet üniversiteleri bünyesindeki ilahiyat fakültelerinde yetiştiriyor. Eğitim ve öğretim faaliyetleri devletin denetimi ve gözetimi altında yapılıyor. Hiçbir cemaat veya zümreye bu konuda ayrıcalık tanınmadı.

Ruhban Okulu 1971 yılında 'Özel Yüksekokulları Kapatan Kanun'un yürürlüğe girmesiyle kapandı. Bu kanun çıkartılırken ve Anayasa Mahkemesi'nin 625 Sayılı Özel Öğretim Kanunu'nun bazı maddeleri iptal edilirken hiçbir şekilde Ruhban Okulu'nun kapatılması amaçlanmadı.

Yapılan düzenlemelerle, özel üniversitelerin açılmasına 'devlet denetiminde olma' şartı ile izin verildi.

Ancak, Patrikhane bu şartı kabule etmediği için Heybeliada’daki okul açılamadı. Patriğin 'kendi din adamlarımızı eğitme hakkından mahrumuz' iddiası da doğru değil.

Patriğin, sadece dini eğitim vermesi gereken bir kurumun, devletin denetimi altında faaliyet göstermesine rıza göstermemesinin nedenlerini anlamak güç. Bununla beraber patriğin ve kendisine bağlı 12 metropolitin TC vatandaşı olma şartlarının da -ki bu şartlar Lozan Antlaşması'nın ilgili maddeleri gereğidir- kaldırılması isteği ve kuralı ihlâli de göz önüne alınırsa; durum kendiliğinden açıklanıyor.

Heybeliada’da ruhban okulu açmak isteyenler Lozan Antlaşması’nın 40. Maddesine sığınıyor.

40. Madde diyor ki; " Gayrimüslim ekalliyetlere mensup olan Türk tebaası hukuken ve fiilen diğer Türk tebaaya tatbik edilen aynı muamele ve aynı teminattan müstefid olacaklar ve bilhassa, masrafları kendilerine ait olmak üzere her türlü müesesatı hayriye, diniye veya içtimaiyeyi, her türlü mektep ve sair müesesatı talim ve terbiyeyi tesis, idare ve murakabe etmek ve buralarda kendi lisanlarını serbestçe istimal ve ayini dinilerini serbestçe icra etmek hususlarında müsavi bir hakka malik bulunacaklardır. "

Türkiye’de bütün vatandaşların ve bu arada gayrimüslim azınlıkların da din hürriyetinin ayrılmaz parçası olan öğrenim, örgütlenme ve ibâdet hürriyeti hem bu maddenin ruhu hem de Türkiye’nin yasaları teminat altına alındı, Yunanistan’dan farklı olarak…

Hakkında ırkçılık suçlamaları ve çok sayıda insan hakları ihlâli davası bulunan Yunanistan, belki de Heybeliada’yı mazeret yapmak yerine, ya kendisine bir bakmalı veya niyetini daha açık bir dille anlatmalı.

Mâdem konu Heybeliada olunca -hiçbir hukukî zemin bulunamasa da- kapsamlı bir araştırma yapılabiliyor, o hâlde Yunanistan daha az emek ve zahmetle Batı Trakya’da altına imza attığı sistematik insan hakları ihlâllerinin, altına imza koyduğu anlaşmaları nasıl çiğnediğine de bakmalı.

Yunanistan’ın ihlâl edildiğini savunduğu Lozan Anlaşması, bizzat Yunanistan’ın ırkçı politikaları ile çiğneniyor.

Atina Lozan’ı korumak istiyorsa, Türk azınlığa etnik kimliğin inkârı, vatandaşlıktan ıskat, müftülük sorunu, vakıfların ve dinî kurumların kontrolü, eğitim sorunu, ifade özgürlüğüne sınırlamalar, kamu görevine girerken ayrımcılık, yasak bölge uygulaması, toprak ve taşınmazlarla ilgili sorunlar, siyasi katılım hakkının engellenmesi, sosyal örgütlenmelere yönelik baskılar, demografik baskı ve ekonomik baskılar da gibi sistematik hukuksuzluklardan vazgeçmeli.

[reisim25]

Heybeliada, fener rum patrikhanesi çalışmalrı, rumların önemli aksiyonalrıdır. hedefleri Bizansı tekrar hayata geçirmektir.
Türk olarak zayıf kaldığımız konuların başında aksiyon geliştirmek olmuşltur.
Birileri kalkıp ortaya bir "tez", bir "iftira", bir "yalan" atıyor ve bizde kendimizi savunmağa başlıyoruz.
Çünkü Millet olarak bir Ülkümüz, bir hedefimiz olmadığı için üretilen bu yalan veya fesatlık içeren aksiyonlara cılız seslerle karşılık veriyor ve savunmaya çalışıyoruz.
Ne zaman ki aklımızı başımıza toplar, yeni aksiyonlar geliştirecek hükümet ve devlet adamları seçmeğe başlar ve yabancıların emelleri üzerine kurulu aksiyonlar karşısında aksiyon üretirsek o zaman kurtulur ve üzerimizde taşımaya mahkum edildiğimiz yüklerden kurtuluruz.

Dünyada azınlık, rum, yahudi, ermeni veya adını ne koyarsanız koyun bunlara karşı başarının tek şartı güçlü olmaktır.
Rahmetli Başbuğum "Güçlü Türkiye" sloganını kullandığı zaman kendisine "faşist" diyenler Türkiyenin güçlü olmasından endişe edenlerdi. bugün gelinen nokta aynı noktadır.
Güçlenmeli, aksiyon üretmeli ve hayata geçirmeliyiz.