2.21. Ey insanlar! Sizi ve sizden öncekileri yaratan Rabbinize kulluk ediniz. Umulur ki, böylece korunmuş (Allah'ın azabından kendinizi kurtarmış) olursunuz.
2.22. O Rab ki, yeri sizin için bir döşek, göğü de (kubbemsi) bir tavan yaptı.Gökten su indirerek onunla, size besin olsun diye (yerden) çeşitli ürünler çıkardı.Artık bunu bile bile Allah'a şirk koşmayın.
2.23. Eğer kulumuza indirdiklerimizden herhangi bir şüpheye düşüyorsanız, haydi onun benzeri bir sûre getirin, eğer iddianızda doğru iseniz Allah'tan gayri şahitlerinizi (yardımcılarınızı) da çağırın.
2.24. Bunu yapamazsanız -ki elbette yapamayacaksınız- yakıtı, insan ve taş olan cehennem ateşinden sakının. Çünkü o ateş kâfirler için hazırlanmıştır.
2.25. İman edip iyi davranışlarda bulunanlara, içinden ırmaklar akan cennetler olduğunu müjdele! O cennetlerdeki bir meyveden kendilerine rızık olarak yedirildikçe: Bundan önce dünyada bize verilenlerdendir bu, derler.Bu rızıklar onlara (bazı yönlerden dünyadakine) benzer olarak verilmiştir.Onlar için cennette tertemiz eşler de vardır.Ve onlar orada ebedî kalıcılardır.
2.26. Şüphesiz Allah (hakkı açıklamak için) sivrisinek ve onun da ötesinde bir varlığı misal getirmekten çekinmez.İman etmişlere gelince, onlar böyle misallerin Rablerinden gelen hak ve gerçek olduğunu bilirler.Kâfir olanlara gelince: Allah böyle misal vermekle ne murat eder? derler.Allah onunla birçok kimseyi saptırır, birçoklarını da doğru yola yöneltir.Verdiği misallerle Allah ancak fâsıkları saptırır (çünkü bunlar birer imtihandır).
2.27. Onlar öyle (fâsıklar) ki, kesin söz verdikten sonra sözlerinden dönerler.Allah'ın ziyaret edilip hal ve hatırının sorulmasını istediği kimseleri ziyaretten vazgeçerler ve yeryüzünde fitne ve fesat çıkarırlar.İşte onlar gerçekten zarara uğrayanlardır.
2.28. Ey kâfirler! Siz ölü iken sizi dirilten (dünyaya getirip hayat veren) Allah'ı nasıl inkâr ediyorsunuz? Sonra sizi öldürecek, tekrar sizi diriltecek ve sonunda O'na döndürüleceksiniz.
2.29. O, yerde ne varsa hepsini sizin için yarattı.Sonra (kendine has bir şekilde) semaya yöneldi, onu yedi kat olarak yaratıp düzenledi (tanzim etti).O, her şeyi hakkıyla bilendir.
2.30. Hatırla ki Rabbin meleklere: Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım, dedi.Onlar: Bizler hamdinle seni tesbih ve seni takdis edip dururken, yeryüzünde fesat çıkaracak, orada kan dökecek insanı mı halife kılıyorsun? dediler.Allah da onlara: Sizin bilemiyeceğinizi herhalde ben bilirim, dedi.
2.31. Allah Adem'e bütün isimleri, öğretti.Sonra onları önce meleklere arzedip: Eğer siz sözünüzde sadık iseniz, şunların isimlerini bana bildirin, dedi.
2.32. Melekler: Yâ Rab! Seni noksan sıfatlardan tenzih ederiz, senin bize öğrettiklerinden başka bizim bilgimiz yoktur.Şüphesiz alîm ve hakîm olan ancak sensin, dediler.
2.33. (Bunun üzerine: ) Ey Âdem ! Eşyanın isimlerini meleklere anlat, dedi.Adem onların isimlerini onlara anlatınca: Ben size, muhakkak semâvat ve arzda görülmeyenleri (oralardaki sırları) bilirim.Bundan da öte, gizli ve açık yapmakta olduklarınızı da bilirim, dememiş miydim? dedi.
2.34. Hani biz meleklere (ve cinlere): Âdem'e secde edin, demiştik.İblis hariç hepsi secde ettiler.O yüz çevirdi ve büyüklük tasladı, böylece kâfirlerden oldu.
2.35. Biz: Ey Âdem! Sen ve eşin (Havva) beraberce cennete yerleşin; orada kolaylıkla istediğiniz zaman her yerde cennet nimetlerinden yeyin; sadece şu ağaca yaklaşmayın.Eğer bu ağaçtan yerseniz her ikiniz de kendine kötülük eden zalimlerden olursunuz, dedik.
2.36. Şeytan onların ayaklarını kaydırıp haddi tecavüz ettirdi ve içinde bulundukları (cennetten) onları çıkardı.Bunun üzerine: Bir kısmınız diğerine düşman olarak ininiz, sizin için yeryüzünde barınak ve belli bir zamana dek yaşamak vardır, dedik.
2.37. Bu durum devam ederken Âdem, Rabbinden bir takım ilhamlar aldı ve derhal tevbe etti.Çünkü Allah tevbeleri kabul eden ve merhameti bol olandır.
2.38. Dedik ki: Hepiniz cennetten inin! Eğer benden size bir hidayet gelir de her kim hidayetime tâbi olursa onlar için herhangi bir korku yoktur ve onlar üzüntü çekmezler.
2.39. İnkâr edip âyetlerimizi yalanlayanlara gelince, onlar cehennemliktir, onlar orada ebedî kalırlar.
2.40. Ey İsrailoğulları! Size verdiğim nimetlerimi hatırlayın, bana verdiğiniz sözü yerine getirin ki, ben de size vâdettiklerimi vereyim.Yalnızca benden korkun.
|
Haber :
Üyeler :
Servisler :
İletişim :
Dökümantasyon :
