ABD, K.K.T.C.'de her zaman önemli nüfuza sahiptir. Yabancılarla İlişkiler Konseyi CFR adlı kuruluş, hem K.K.T.C.'den, hem Güney Kıbrıs'tan gazeteciler, diplomatlar, politikacılar, işadamları, sanatçılar, eğitimciler gibi grupları davet ederek ortak toplantılar düzenledi... Özellikle Turgut Özal döneminde, Denktaş, tavize zorlandı. Özal, Okluk Koyu'nda görüştüğü Denktaş'a, "Toprak meselesini anayasal meselelerin görüşülmesine başlamanızı engelleyecek bir şey haline getirmeyin" dedi... Türkiye'de medyadan bazı kişiler Denktaş'a baskı yapmakla görevlendirildi. Denktaş, bütün bu baskılardan ustaca kurtulunca yerine bir Türk işadamını getirmek istediler. ABD Başkanı'nın o sıradaki Kıbrıs Özel Koordinatörü (!) Ledsky, Asil Nadir'e Denktaş'ın yerine geçmesini önerdi. Nadir, bu öneriyi reddedince, çoğunluk hisseye sahip olduğu İngiltere merkezli Polly-Peck şirketi çökertildi.

ABD, 1992 yılının hemen başında, o sırada dağılan Sovyetler Birliği'nin yerine kurulan Bağımsız Devletler Topluluğu Modeli'nin Kıbrıs ta Türkler ve Rumlar arasında uygulanmasını önerecek oldu. Ancak biz o zaman bu modele karşı, "Türkiye-Kıbrıs Bağımsız Devletler Topluluğu Modeli'ni önerdik. Bu görüş, dönemin Başbakan Yardımcısı Erdal İnönü tarafından seslendirildi. Bunun üzerine ABD, kendi önerisini bir daha telaffuz etmedi...

1992 Kasım ayında BM Güvenlik Konseyi'nden Türk askerinin Kıbrıs'tan kısmen çekilmesi, Maraş'ın BM denetimine verilmesi, Yeşilyurt'un Rumlar'a verilmesi ile ilgili bir karar çıktı! Bu sırada, Kıbrıs'ta taviz verilmesi için Türk Basını'nın içinden bir grup yazar da aleni olarak kullanılıyordu. Haziran 1993'te zamanın başbakanı Demirel de, "Maraş'ın BM kontrolüne verilmesi ve buna mukabil K.K.T.C.'ye ambargonun yüzde 95 oranında kalkması ve Lefkoşa Havaalanı'nın hem Rum hem Türk kesimine açılması konu ediliyor. Eğer böyle gelişirse, bu, Türkiye'nin yararına olabilir. Söylenen budur. Başta turizm gelirlerinin artması olmak üzere faydalar sağlanabilir" demeye başladı!

Demirel, Kuzey Kıbrıs Türk *****huriyeti diyecek yerde Kıbrıs Türk Federe Devleti ifadesini kullanıyordu... Denktaş önce 4'lü zirveye, sonra 9'lu zirveye götürülmek isteniyordu. Bu sırada Denktaş, TBMM'de bir konuşma yaparak Türk kamuoyunu arkasına aldı. TBMM de Kıbrıs'ta taviz verilemeyeceğine dair bir karar aldı. Konuşmalar İnterstar televizyonundan naklen yayınlandı. Kıbrıslı, özellikle Yeşilyurtlu Türkler ise, "Toprak tavizi vereni vururuz" diyordu...

TAVİZLER, TAVİZLER...

Son olarak, Kıbrıslı Rumlar, Avrupa Birliği'ne girerek, Türkiye i1e Avrupa Birliği'ni karşı karşıya getirme planı uyguladı. Önceleri, Gümrük Birliği'ne giriş için Dışişleri Bakanı Murat Karayalçın, AB-Kıbrıs Rum Kesimi görüşmelerine vize veren imzayı attı... Son hükümet döneminde de "Kıbrıs meselesi belirli bir tarihe kadar çözülmediği takdirde taraflar Lahey Adalet Divanı'na gidecektir" tavizi verildi... Böylece, AB ve ABD çıkarları, Avrupa Ordusu kurulmasında açıkça ortaya çıktığı gibi karşı karşıya geldi. AB elini çabuk tutmak istiyor, çünkü süper güç olabilmek için enerji kaynaklarını kontrol etmesi şart, ABD elini çabuk tutmak istiyor, çünkü elinde tuttuğu kontrolü bırakması, süper güç niteliğini kaybettirir...

Bu sırada, perde gerisindeki kuklacı İngiltere de devrededir tabii... Dünya üzerinde hiçbir büyükelçiliğin ön kapısı bir devlete, arka kapısı başka bir devlete açılmaz... Kıbrıs hariç... Kıbrıs'taki İngiltere Büyükelçiliği'nin bir kapısı K.K.T.C.'ye, diğer kapısı Rum Kesimi'ne açılır...

Türkiye federasyon tezini savunmaktan konfederasyon tezine geçti. Bir ara, K.K.T.C.'nin tanınması için faaliyet başlatılacak oldu, ancak devam ettirilmedi. Sonuçta Türkiye ve K.K.T.C.'den istenen 1960 Anayasası şartlarından daha geri bir duruma dönmek oldu... Böyle bir durumda dahi, Türk basını ve iş dünyası içinden birileri, Kıbrıs'taki memur maaşlarını Türkiye'nin ödediğinden bahisle, artık taviz verilerek sorunun çözülmesini savunmaya devam etti...

PETROL ŞİRKETLERİ KİMİN?

Özetle söylemek gerekirse, enerji kaynaklarına hükmeden dünyaya hükmeder. Kıbrıs adası, enerji kaynaklarını kontrol noktasındadır. ABD bu yüzden 1949'dan beri İngiltere'den devraldığı misyonun gereği olarak, enerji kaynaklarına hükmedebilmek için Kıbrıs'ı kontrol altında tutmak istemektedir. ABD'nin iç yapısına ve petrol şirketlerinin sermayesinin kimlerin elinde olduğuna baktığımızda ise bu güçler için İsrail'in güvenliğinin de aynı derecede önemli olduğu görülür... Kıbrıs'a hükmetmek, neredeyse dünyaya hükmetmek gibidir. Çünkü Kıbrıs anahtar durumundadır... Dolayısıyla Kıbrıs'ta taviz verilmesini isteyenler, gizli veya aleni olarak bir kanatta ABD, İngiltere ve İsrail için diğer kanatta Avrupa Birliği için çalışmaktadır... Nüfuz ajan olarak...

Arslan Bulut
Gazeteci - Yazar

Kaynak: Yeni Avrasya Stratejileri