Bozkurt NET - BOZKURDUM

Maziden atiye yol, sırtındaki kutlu yük,
Bu yükün vebalini, bilmen gerek bozkurdum.
Senin omuzlarında, başka yüke hiç yer yok,
Gurur, kibir, benliği, silmen gerek bozkurdum.

Bir acı lezzet vardır, kutlu yol çilesinde,
Gün gelir, garip kalır, gönül öz sılasında,
Sen ümitsin, direnen, Türk-İslâm kalesinde,
Kuşatan tüm safları, delmen gerek bozkurdum.

Yeseviden nefesli, sırlı ocakta pişmen,
Engeller aşmak için, önce nefsini aşman,
Hiç davet beklemeden, külfete önde koşman,
Nimet varken geride, kalman gerek bozkurdum.

Biraz ottur deveyi, uçurumdan uçuran,
Son damladır her zaman, bardakları taşıran,
Gururunu okşayıp, seni sana düşüren,
Düşmanının farkında, olman gerek bozkurdum.

Gün gelir, hançer yersin, dost bildiğin ellerden,
Acı sözler duyarsın, bal döktüğün dillerden,
Namert habersiz kalsın, yen içinde kollardan,
Yüreğin ağlarkende, gülmen gerek bozkurdum.

Yüzleri görmelisin, maskenin gerisinden,
Adamı seçmelisin, eyyamcı sürüsünden,
Doğruyu bir bakışta, bin eğri arasından,
Gönlündeki göz ile, bulman gerek bozkurdum.

Oturduğun makamı, emânet bilmelisin,
Üstüne titremeli, lekesiz kalmalısın,
Senden sonra gelene, bir ışık olmalısın,
Gönüllere sevgiyle, dolman gerek bozkurdum.

Bozkurt, bozkurttur işte, köpeklerle su içmez,
Acından ölür amma, hürriyetten vazgeçmez,
Kemik uzatan elde, zincir gözünden kaçmaz,
Tasma takmak yerine, ölmen gerek bozkurdum.

Kürşattan isyân ruhu, Dedem Korkut’un aklı,
Yüreğinde Yunusça, katıksız imân yüklü ,
Beşbin yıllık tarihin, asil kanında saklı,
İçindeki cevheri, salman gerek bozkurdum.

Bu kutlu yolda sana, çile azık olsa da,
Her attığın adıma, ayrı tuzak olsa da,
Yollar yokuş ve cetin, menzil uzak olsa da,
Besmele çekip yola, dalman gerek bozkurdum.

Seni sana düşüren, bak neleri alıyor,
Mûbarek vatanını, sinsi sinsi bölüyor,
Atatürk’ün kovduğu, manda geri geliyor,
Bayrağı hemen ele, alman gerek bozkurdum...

İlhan Esen