İnsanın kendisince inandığı mefkuresi, kişinin dunyasını ve hayat akışını tamamıyle değiştirebilir.

Akılcı büyük mefkureler insani güçlü kılar ve idealist yapar.

Mefkureler bir Milleti peşinden asırlarca sürükleyebilir. Yolunda nice engeller olsada ulaşmak için o büyük mefkureye, kalabalığın içinde dönen dönekler, pes eden cılızlar, kadir kıymet bilmez hainler daima çıkabilir.

Milli mefkuresini kaybetmiş kalabalık yığın, bu tür zaafları bünyesinde daima barındırır.
Bir insani bile durustce sevmekden,sevebilmekden uzak hayati yasayanlar,en basit gonul iliskilerini bile duzenlemekden uzaksa...boylesi kitlelere ulasmasi zaman alacak olan buyuk mefkureleri anlatmak haliyle zor olacaktir.



Sevginin gucunu anlamakdan uzak insanlar gayesiz bir hayati elbetde yasamak zorunda kalacaklardir. Birini sevmek,asik olmak,sevginin gucunu hissetmek,korkulmasin'ki o kisiye mefkulerinden ve kisiliginden hic bir sey kaybettirmeyecektir.



Sevmekden ar ve haya edenlerin kaybettigi cok kazandiklari hic bir sey yoktur.

Bu Millete kanaatim o'ki once delice sevmesini ogretmek gerekir.



Delice sevginin ardindan aci bir ayriligi yasamasini, yasadikca ayriligi efendice sinesine cekmesinide ogretmek gerekir.Acilar insani daima pekistirir,ve zamanla daha saglikli dusunmesini saglar.



Cunku acilar tercubenin ta kendisidir. Adi Kadriye olmus,Ayse olmus veya Fatma ne farkeder.

Bir kara kasin,bir surme gozun pesinden kosmasini bilmeyenlerin,veya yasandiginda en aci gunun acisini icine atamayanlarin pesinden kosacagi ne buyuk bir davasi nede gudecegi bir fikri olur.



Bir zaman hayatini mutlu edenin nasil kosulduysa pesinden,en onmaz acilari sineye cekerek pismek, insani bir baska olgunlastirir.



Basit bir gonul iliskisini bile duzenlemekden, sevginin gucunu hissemekden bile acizlerin,ve velhasil kisacasi sevebilmekden yoksun zumrelerin yarinlarinda atacaklari saglikli bir adimlari soz konusu olamaz.



Mefkureler sevginin sefkatini,kaybettiginde en degerli varligini,sineye cekmesini, ve bir*****le butun sabir cieceklerinin yolundan gelmesini emreder. Sabir ise metanet ister, aci ister, sefkat ister.



Yureksizler sevginin ne gucunden nede tilsimindan anlamazlar.Kaldiki onlar sabir serbetini yudumlamamis zavallilardir. Uzun ve bir o kadar mussakkat isteyen yollarin yolculari, her hengameyi hic etmis, nice tadilmamis sevgileri tatmis, ve nice ayriliklarin acilarini yureklerinde saklamis cetin insanlardir. Sevginin gucunu hayat prensibi haline getirenler,cetindirler.



Derseki biri, yani cok bilmisin teki, sevgiyle mefkurenin ne alakasi var? oysaki sevgisiz bir hayat ruhsuz bir beden,kokmayan bir cicek, ve besmelesiz baslanan bir is gibidir.



Yar koynunda oynasanlar,toylasanlar, meydanlarda vurusanlardir. sevginin gucu guzellige surukler,nice hayal gorunenleri gercege donusturur, ve ince bir fikrin icine daldirip derin derin dusundurur. Aglamak gulmenin degerini ogretir.



Ve her sevinc icinde biraz keder besler,sirf agina aldiklarini egitmek icin.

Hayati kosanlar,nihayetinde kuru bir topragi kucaklar.Sairinde dedigi gibi

( Hic guzel olmasaydi olurmuydu Peygamber? )



Gercek olan olum ise,... baki kalan insanlarin yasadikca icinde yasattigi buyuk mefkurelerdir.

Isde o ulvi mefkureye kosabilmek ve tez elden kucaklayabilmek icin, sevginin gucunu arkasina alanlar,birer bos kalabalik yigin degil,toreleri namuslari,acilari,mutluluklari olan kocaaa bir tarihe sahip Milletin ta kendisidir.



Bir kara kasin ardindan kosmasini bilen Millet, sevginin gucunu idrak eden Millet, sanatin her alaninda yucelirki,simsiki kenetlenmis ve yikilmasi zor bir kale oluverir.Ruhsuz,sevgiden anlamayan topluluklar ise,insanlik adina ihtiyacdan sevginin gucune ermis Milletlere kul kole olur,toresini bozar,namusunu satar,ozunu kaybeder, baska Milletlerin ezikligi altinda can cekisir.



Evet kanaatim o, ve butun kanaat sahiplerininde bilmesi gereken sevginin gucunu hissetmekdir.

Aglamalidirki gulmenin kiymetini bilsin.



Yoklugu tatmalidirki, bollugun ne buyuk nimet oldugunu anlasin. Ayrilik acisini iliklerine kadar hissetmelidirki,buldugunda sevgisinin kiymetini bilsin. Gor'ki bugun kiymet bilmezlerin halini,sevgiden nasibini almamis,hoyratca bir yasami ilke edinmis,zavallilarin icler acisi durumunu.Sevgisizlik onlari daglara kacirir,ne yar kucaginda, nede torelerin otaginda nasiplenmemis birer yuruyen kemik yigini olurlar.



Olduklari gibide kan doker,yuva bozar, can alir,kan alirlar.

Dedikya adi Kadriye olmus,Ayse olmus yada Fatma ne yazar.Ayrilik yasasanda sev.

Sev'ki yucelesin. Sev'ki guclenesin. Bagrina tas bassanda sev. Cunku sen askin karsisinda alcaldikca buyuyeceksin.

Nice gercek sevgilere ve buyuk mefkurelere....

Selam ve Sevgiyle...



Kaanhan Kurultay